O Mama soberana de su chelu
connota che Madonna ‘e su Nie,
t’invoco e prego solu a Tie
ca pesas dae ogros onzi ‘elu.
S’areste piana illoraesa
at retzidu lughe a s’aurora;
in sos anneos sa Ristoradora
at postu rara, santa cuntentesa.
Ti ‘enin a su nitzu adornadu
cun amore e ispera sintzera
totu sos pellegrinos de Costera
chi pidores Fide an invocadu.
Laras mudas ti cantan sos onores
de tantos chi no poden recuire,
ca su mare an devidu patire
e foranos ispargher sos suores.
A upas de fele acuiladu
torrat su risitu a sas intragnas
e apan fine totu sas maragnas
ca a zustissia cheret semenadu.
Lea dae pupias sa tristura
e su cras ingranidu de mezoru
est madrighe chi rugat cada loru.
Pro carrelas… sa vida, s’ermosura.
A turmentos de coro pone pasu!
E pro sa zente mia in s’umbraghe
– intro ‘e carignos de umana paghe –
abberi orizontes a s’ocasu.
O Mama soberana de su chelu
connota che Madonna ‘e su Nie,
invoco e prego solu a Tie
ca pesas dae ogros onzi ‘elu.