G. Apollinaire, at iscritu custa poèsia, fortzis pensende a Santu Juanne o fortzis est bistadu visionariu de pensare chi diat bènnere su tempus chi s’umanidade diat vivere mandighende tzilipirches ?
Adiosu anzones e porcheddos arrustidos a fogu de linna, sa rivolutzione de sos alimentos est cumintzada.Bae in orabona,ite dialu est capitende? In custu periudu in Belgio puru non s’intendet àteru : -Non mandighe-dis prus petza ca batit su cancru, sas petzas trasformadas in salumes, prossutos batint su cancru, non mandighe-dis ne casu e ne late, non mandighe-dis tzucaru e, ne pane biancu, ca faghent male a sa salude. Sunt gai meda sos alimentos inditados comente belenos , chi diat èssere prus simple a nos inditare sos chi ancora si podent mandigare sena timire de nde lèare carchi malannu. Paret chi si siat pesadu su bentu malu pro nche imbolare dae sa mesa sos alimentos chi ant campadu sas generatziones dae seculos e chi nos ant campadu finas a oe.In sos annos 50, cando semus arrividos in Belgio, sos dutores a nois italianos nos naraiant chi fiamus dèbiles, chi dèpimis mandigare prus pezta ispecialmente sa petza ruja, nos naraiant chi sos macarrones non fiant bastantes sustanziosos, nois chi bènnidos dae Sardigna ue in domo nostra sa petza la bidimis a pasca de abrile un annu si e un’annu nono, nois chi cando in domo nostra tenimis a bustare unu ou frissu a testa, nos pariat unu pastu saboridu e lussuosu, nos licaimis puru sos poddighes, nois chi, cando non tenimis dinari a comporare un’eto d’estrato de bagna, mandigai-mis sos ispaghetis azu e ozu, o unu piatu de minestra frissa pro primu e sa matessi minestra pro sigundu, nois chi, in cussos tempos amus fatu a beru a beru sena lu chèrrere sa dieta mediterranea, sos dutores belgos nos naraiant chi no istaimis bene e chi fiamus suta pesu.A pagu a pagu cando amus incumintzadu a nos organitzare, poninde mente a su chi naraiant sos dutores, nos semus postos a mandigare sa petza prus bortas sa chida e semper de prus. Bidinde sos belgos, mandighende cun apetitu prossutu e salumes de ogni tipu, pane e casu cun pabirotos de patatu frissu in s’ozu seu, nois lis amus postu fatu. In cussos annos bi fiat sa propaganda de su late,bantende su bene chi faghiat a bufare late meda ogni die, in sas iscolas ogni iscolanu retziat un 1/4 de late su die pro lu bufare a s’ora de sa ricreatzione chi fiat a sas 10 de mangianu, ca nachi fiat indispensabile pro sa crèschida de sos ossos. M’ammento puru sa propaganda incredibile chi ses fata a cumintzare dae sas iscolas pro mandigare prus tzucaru, ca nachi fiat un’alimentu netzessariu a sos musculos, chi tèniat sa virtude de los rinfortzare, e poi ite nàrrere de sa propaganda pro su butirru, difinidu alimentu sustantziosu, naturale e sanu.Ae cussos tempos in Belgio chie si lu podiat permitere faghiant sa cughina cun su butirru, s’ozu de ulia non fiat connotu e non si nde faeddaiat ca non lu tèniant a manitzu.
E como? In totue custos alimentos sa Commissione Mundiale de sa Sanidade che los cheret imbolare a terra pro los interrare ca nachi sunt belenos ! e mi fato sa pregunta: ma si est beru totu su chi si narat, bi nd’ant cherfidu de annos a nos informare, non si sunt dados tanta presse.Deo penso chi totus sos malannos sunt arrividos dae s’industrialitzazione mundiale de su bestiame, cun sos mangimes traficados, pro los fàghere crèschere prus in presse los meigant chissae cantas bortas prima de los giughere a masellu. Totu pro profitu, ant fatu sos puddighinos cun sos ormones, e gai ant sighidu cun un’infidade de prodotos chimicos chi oe cando mandigamus sa petza semus imbutidos de antibioticos. E sighit s’elencu, nos avertint chi su pane fatu dae sa farina bianca nos est sanu, mezus a mandigare su pane intègrale, nois chi in sas biddas nostras de Sardigna andaimis a su mulinu pro maghinare su trigu traballiadu e tribuladu, oe sas farinas nos ischimus dae ue nde benint e gasi chissae cantos àteros alimentos chi comporamus abitualmente. Nos cunsitzant chi dèpimus mandigare frutura e berdura meda cada die, ma inoghe puru sussisti su problema chi sas produtziones de custos vegetales sunt vaporitzados de prodotos chi faghent male a sa salude, a tzertos chi tèniant un ortu in terra issoro, a unu tzertu puntu lis ant nàradu chi sa terra ue fiat s’ortu fiat incuinada dae sos gas e vapores de sas industrias de su territoriu e chi non podiat prus semenare cosa pro mandigare, e tando ite podet fàghere sa populatzione? Fra pagu ant a proibire puru de semenare su brasile in sas domos, nos ant a obligare de compòrare sas sementzas chi produint sas multinatzionales chi sunt monopolitzende totu, pro diventare prus riccos, ca non si depet perdere de vista chi su mercadu mundiale est una bruta bestia, guai a tocare s’interesse issoro. Bènnidos ae custu puntu mi fato custa puru custa pregunta: ma… sa cosa prus lestra e prus sigura diat èssere istada chi sa Commissione Mondiale de sa Sanidade frimmeret sos chi nche fulliant sos belenos industriales in sos mares, in sos lagos, in sos rios, ca su mare puru est diventadu una latrina, non si podet prus mandigare mancu pische, pro ite sas autoridades non frimmant deretu sas industrias chi produint su cancru e ponent in perigulu s’umanidade cun sos prodotos chi tratant pro produere? Si , diant frimmare custos mercados totu diat torrare a èssere un alimentu sanu. Ma custa est una cadena sena fine, S’incuinamentu est in totue, sos gas, sos vapores e sa plastica chi non mancat a niunu, die pro die la tenimus in su nasu, ampullas pro totu, late, abba,binu ect, sas iscatulas in cartone sa parte interna est unu pitzu de materias metallitzadas, non sunt mezus, nois puru semus bestidos de plastica dae pes a conca. In Europa intantu est giai in atu sa cummercialitzatzione de su tzilipirque, bermes e àteros animaleddos pagu apetitosos,chi no amus mai pensadu de los cughinare, cantu at a durare custa produtzione sena inteventos de vitaminas e porcherias pro accelerare sa produtzione? Penso puru chi, in carchi modu sunt ispinghinde sa gente a adotare custu tipu de alimentu , poninde a profetu s’anti-propagandas ch’est currinde contro sa petza, e b’at de pensare puru chi, in tempus benìdore amus a torrare a sas classes sociales de sessant’annos faghet, a chie sa petza a chie sa fae. S’era moderna est programmadora de ogni cosa, si ant programmadu giai totu, prestu nos amus a ponnere a colletzionare sas fotografias de sos anzones e porcheddos arrustidos a fogu de linna in sas bellas dies de sas festas familliares, ca sas petzas ant a diventare semper prus raras e caras. Intantu, finas chi pòdimus ancora mandigare custu bene de sa terra nostra faghimulu in bona alligria. Deo so de accordu chi dèpimus tènnere a frenu ogni cosa, connosco pizinnos tra sos 14 e 16 annos chi no ant mai asatzadu una tatza de abba frisca, no ischint mancu ite sabore tenet, bufant solu limonadas de ogni tipu, su tropu istropiat de a beru. Torrare a sa dieta mediterrànea chi amus connoschidu in passadu a sos tempos de caristia diat èssere salude pro totus.
Una risposta a “SA REVOLUTZIONE DE SOS ALIMENTOS”
ba pagu e riere ca dae cando s’omine ada cuminzadu a mandigare petta e pane e latte sos piusu si chi sunu mortos e nois siguramente amus a morrer mandighende pane petta e latte. oh ba de narrere chi morini puru sos chi non de mandigana
This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Cookie settingsACCEPT
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
ba pagu e riere ca dae cando s’omine ada cuminzadu a mandigare petta e pane e latte sos piusu si chi sunu mortos e nois siguramente amus a morrer mandighende pane petta e latte. oh ba de narrere chi morini puru sos chi non de mandigana